Nawigacja

Informacja nr 27/2008

Informacja (nr 27/2008) w sprawie wyjaśnienia wątpliwości związanych ze sposobem naliczania opłaty przejściowej w rozliczeniach tej opłaty z odbiorcami energii elektrycznej

Warszawa, dnia 10 września 2008 r.
PREZES  
URZĘDU REGULACJI ENERGETYKI  
dr Mariusz Swora  
   
   
          

W związku z wątpliwościami jakie pojawiły się w trakcie wdrażania ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r.

o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej

(Dz. U. Nr 130, poz.905 – dalej: ustawa o rozwiązaniu KDT) w zakresie pojęcia „mocy umownej” jako nośnika naliczania opłaty przejściowej w rozliczeniach z odbiorcami, biorąc pod uwagę stanowisko  Ministra Gospodarki z dnia 29 czerwca 2008 r. w tej sprawie (znak pisma: DE-VIII-073-17-IL/08), uprzejmie informuję:
-           do naliczania wielkości opłaty przejściowej na pokrycie tzw. kosztów osieroconych, jakie mają uiszczać odbiorcy energii elektrycznej, należy przyjmować

moc umowną określoną w umowie o świadczenie usług przesyłowych lub dystrybucyjnych, umowie sprzedaży energii elektrycznej albo umowie kompleksowej z uwzględnieniem zawartych również w tej umowie współczynników korygujących


-           płatnicy opłaty przejściowej oraz przedsiębiorstwa o których mowa w art. 9 ust. 4 ustawy o rozwiązaniu KDT przyjmują dane dotyczące mocy umownej z uwzględnieniem współczynników korygujących w rozliczeniach z odbiorcami, począwszy

od 1 stycznia 2009 r

.

Opłata przejściowa stanowi mechanizm pozyskiwania środków finansowych wypłacanych wytwórcom energii elektrycznej w celu pokrycia tzw. kosztów osieroconych, powstałych po rozwiązaniu umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej i w związku z tym stanowi podstawowy element systemu pokrywania kosztów osieroconych.

Wysokość opłaty przejściowej uiszczanej przez część odbiorców końcowych zależy od mocy umownej, określonej w umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, umowie sprzedaży energii elektrycznej albo umowie kompleksowej. Wymienione umowy mogą wprowadzać tzw. współczynniki korygujące, zmieniające wartość mocy umownej.

W związku z tym istnieją rozbieżności, co do podstawy wyliczenia opłaty przejściowej. Część operatorów jako podstawę do wyliczenia opłaty przejściowej stosuje wielkości mocy umownych uwzględniające określone w umowie współczynniki korygujące, część zaś stosuje do wyliczenia opłaty przejściowej moc umowną bez uwzględnienia współczynników korygujących.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Gospodarki z dnia 29 czerwca 2008 r. w tej sprawie (znak pisma: DE-VIII-073-17-IL/08) definicja mocy umownej zawarta w § 2 pkt 10 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 93, poz. 623) odnosi się do przepisów ściśle technicznych. Definicja ta nie przesądza, czy pojęcie mocy umownej obejmuje również współczynniki korygujące.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że do kalkulacji stawek opłat za świadczenie usług dystrybucji określonych w taryfach operatorów sieci dystrybucyjnych w części stałej oraz do pobierania opłat z tego tytułu ma zastosowanie moc umowna obejmująca współczynniki korygujące. Stosowanie zróżnicowanych wielkości mocy przyjmowanych do rozliczeń z tytułu opłaty dystrybucyjnej w części stałej opłaty przejściowej nie znajduje uzasadnienia.

Z powyższych względów istnieje potrzeba doprecyzowania pojęcia „mocy umownej”, o którym mowa w ustawie o rozwiązaniu KDT, w celu zharmonizowania metodologii obliczania przez płatników opłat przejściowych oraz ujednolicenia przekazywanych do Prezesa URE informacji dotyczących mocy, o których mowa w art. 16 wspomnianej ustawy.

Płatnicy opłaty przejściowej w informacjach sporządzanych i przekazywanych Prezesowi URE podają dane obejmujące wielkości mocy umownej z uwzględnieniem współczynników korygujących. W przypadku gdy w rozliczeniach z odbiorcami i w informacjach dla Prezesa URE podane zostały dane ustalone w oparciu o inne rozumienie definicji mocy umownej, płatnicy zobowiązani są do przesłania pisemnej informacji dotyczącej mocy umownej uwzględniającej współczynniki korygujące dla tych samych okresów, dla jakich informacje te były przekazywane dotychczas.

Powyższe informacje służyć będą ustaleniu stawek opłaty przejściowej w kolejnym roku.

  Prezes
  Urzędu Regulacji Energetyki
  /-/
  dr Mariusz Swora
Data publikacji : 10.09.2008
Data modyfikacji : 02.11.2012

Opcje strony

do góry