Nawigacja

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Współpraca z zagranicą

Dostęp do wiedzy opartej na doświadczeniach oraz do baz danych różnych krajów, umożliwiających analizy porównawcze i prognozowanie, jest niezbędny do działania na rzecz kształtowania współczesnego rynku energii w Polsce, stanowiącego część tworzącego się rynku europejskiego. Wynikająca z aktów prawa wspólnotowego współpraca z europejskimi organami regulacyjnymi oraz wymiana doświadczeń w zakresie wykorzystania regulacji we wspieraniu konkurencji na rynku energii elektrycznej i gazu wymagały olbrzymiej intensywności działań Prezesa URE oraz szerszej niż w latach poprzednich współpracy międzynarodowej. Uczestniczą w tym procesie poszczególne jednostki organizacyjne URE oraz w szczególności Zespół do Spraw Interdyscyplinarnej Współpracy Międzynarodowej[1].
W procesie przygotowywania opinii Prezes URE korzysta również z pomocy zewnętrznych ekspertów[2].
W 2005 r. była kontynuowana dwustronna współpraca z zagranicznymi instytucjami regulacyjnymi, która miała na celu wymianę informacji i porównanie doświadczeń potrzebnych w ustawicznym doskonaleniu jakości wypełnianych obowiązków nałożonych na Prezesa URE ustawą – Prawo energetyczne.
 
1. Współpraca w ramach struktur instytucji unijnych
 
Szczególną formą współpracy z Komisją Europejską (KE) było przygotowanie przez Prezesa URE tzw. Raportu Krajowego.
Zgodnie z postanowieniami Dyrektywy 2003/54/WE, do 2010 r. odpowiednie organy państw członkowskich, w terminie do 31 lipca każdego roku, przedstawiają Komisji Europejskiej raport w sprawie dominacji rynkowej i zachowań antykonkurencyjnych i grabieżczych (przedsiębiorstw energetycznych). Sprawozdanie takie zawiera przegląd zmieniających się struktur własnościowych i wszelkich praktycznych środków podejmowanych na poziomie krajowym dla zapewniania dostatecznej różnorodności uczestników rynku lub praktycznych środków podejmowanych dla poprawy wzajemnych połączeń i konkurencji.
Ponadto, w okresie poprzedzającym przygotowywanie raportów krajowych, Komisja Europejska, a w jej imieniu Dyrekcja Generalna ds. Transportu i Energii (Directorate General for Transport and Energy DG TREN) − współdziałając z Regulatorami − zaproponowała rozszerzenie zakresu zagadnień i informacji raportów. Miało to umożliwić wywiązanie się przez KE z obowiązku przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacji na temat postępów liberalizacji rynku energii elektrycznej i gazu[3]). Bieżąca współpraca odbywała się za pośrednictwem ERGEG-u[4].
 
Raport Krajowy Prezesa URE został przygotowany zgodnie z zaproponowaną strukturą, w oparciu o wypracowane standardy. Uwzględnione zostały również prośby Komisji Europejskiej o przedstawienie konkretnych danych w ujęciu tabelarycznym obejmujących zarówno lata ubiegłe, jak również prognozy na przyszłość (dotyczyło to w szczególności zagadnień związanych z bezpieczeństwem dostaw). Raport Krajowy został przesłany do KE 29 lipca 2005 r.
Poza przedstawieniem poszczególnych raportów krajowych, Regulatorzy dokonali na forum ERGEG-u wspólnej oceny poziomu liberalizacji, stanu konkurencji oraz zjawisk zachodzących w sektorze elektroenergetycznym oraz sektorze gazowym w UE. Jej wyniki, w formie Raportu Regulatorów[5], przedstawili KE. Zarówno raporty krajowe, jak i ERGEG-owski stały się materiałem do kolejnego raportu porównawczego[6]: Raport w sprawie postępu w tworzeniu wspólnego rynku gazu i rynku energii elektrycznej wraz z załącznikiem, tzw. Aneksem Technicznym (ang.Report on Progress in creating the internal gas and electricity market) został opublikowany 15 listopada 2005 r.[7]
Sektor energetyczny jest przedmiotem zainteresowania nie tylko DG TREN-u. Funkcjonowanie poszczególnych jego dziedzin zostało również przebadane przez Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji.
 
13 czerwca 2005 r. Komisja Europejska (Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji) wszczęła dochodzenie w sprawie podejrzenia o naruszenie zasad konkurencji na rynku energii elektrycznej. Dochodzenie zostało wszczęte stosownie do art. 17 w związku z art. 18 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską[8]. 17 czerwca 2005 r. do Prezesa URE wpłynęło zawiadomienie o wszczęciu dochodzenia.
Prezes URE udzielił obszernych wyjaśnień, które zostały przesłane 20 lipca 2005 r.
Raport Dochodzeniowy (ang. Energy Sektor Inquiry – Issues Paper) przygotowany przez Dyrekcję Generalną ds. Konkurencji został opublikowany 15 listopada 2005 r.[9]
Współpraca z KE nie ograniczała się tylko do raportowania. Kontynuowano współpracę z DG TREN na płaszczyźnie elektroenergetycznego Forum Florenckiego (European Electricity Regulatory Forum) i gazowego Forum Madryckiego (European Gas Regulatory Forum). Przedstawiciele Prezesa URE wzięli czynny udział w X Spotkaniu Forum Regulatorów Gazu (Madryckiego), spotkaniu grupy roboczej działającej w ramach tego Forum oraz w XII spotkaniu Regulatorów Energii Elektrycznej (Florenckiego).
Przedstawiciel Prezesa URE brał aktywny udział w pracach Regulatory Committee on Guidlines for Trans European Energy Networks przy Komisji Europejskiej.
Prezes URE był również stroną w merytorycznych konsultacji z KE w projektowanym przez Ministra Gospodarki i Pracy (po przekształceniu: Ministra Gospodarki), rozwiązaniu kontraktów długoterminowych.
 
Prezes URE wspierał także merytorycznie współpracę ze strukturami unijnymi, prowadzoną przez Ministra Gospodarki i Pracy (po przekształceniu: Ministra Gospodarki), dostarczając wielu opinii w zakresie projektów dyrektyw oraz innych dokumentów.Bardzo aktywna współpraca odbywała się w zakresie opracowywania stanowiska Polski w trakcie prac w Parlamencie Europejskim i Radzie nad projektem Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie efektywnego wykorzystania energii przez odbiorców końcowych oraz usług energetycznych[10] oraz projektem Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady odnośnie działań w celu zabezpieczenia niezawodności dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych[11].
Kolejną płaszczyzną współpracy ze strukturami unijnymi było wnioskowanie o pomoc finansową na realizację projektów doskonalących warsztat regulatora. Prezes URE, w ramach programu Transition Facility 2005 finansowanego ze środków unijnych, ubiegał się o przyznanie środków na projekt: Wzmacnianie nadzoru regulacyjnego sektora energetycznego (ang. Enforcement of the Regulatory supervision of the power sector). Realizacja projektu ma wspierać Regulatora podczas przygotowywania pełnego otwarcia rynku energii elektrycznej na konkurencję z dniem 1 lipca 2007 r. Utworzy on również system początkowego monitoringu jakości dostaw energii elektrycznej. Przyczyni się także do opracowania wniosków dotyczących dostosowania polskich regulacji transponujących prawodawstwo wspólnotowe. Decyzją Komisji z 2 sierpnia 2005 r. w sprawie wkładu finansowego w ramach środków przejściowych na wzmocnienie możliwości instytucjonalnych w Polsce zostały przyznane środki finansowe na realizację ww. projektu. Wymieniony projekt będzie realizowany w drodze pomocy technicznej.
Prezes URE wystąpił również w 2005 r. o przyznanie kolejnych środków w ramach Transition Facility 2006 na projekt: Wdrożenie konkurencyjnego rynku energii (ang. Implementation of competitive energy market). Celem projektu jestpodniesienie poziomu wiedzy odbiorców w zakresie ich prawa do zmiany sprzedawcy energii elektrycznej i gazu oraz możliwości przeciwdziałania w przypadku niezgodnych z prawem zachowań podmiotów działających na rynku energii.
 
2. Działalność w ramach instytucji zrzeszających regulatorów
 
Prezes URE jest członkiem trzech organizacji zrzeszających Regulatorów. Są to:
  • Grupa Europejskich Regulatorów dla Energii Elektrycznej i Gazu (European Regulators Group for Electricity and Gas − ERGEG)),
  • Rada Europejskich Regulatorów Energii (Council of European Energy Regulators − CEER),
  • Regionalne Stowarzyszenie Regulatorów Energii (Energy Regulators Regional Association – ERRA).
 
Grupa Europejskich Regulatorów dla Energii Elektrycznej i Gazu (European Regulators Group for Electricity and Gas – ERGEG)
Prezes URE lub upoważnieni do reprezentowania go przedstawiciele brali aktywny udział w spotkaniach plenarnych ERGEG oraz w pracach trzech grup zadaniowych i wybranych zespołach na rzecz wypracowania w szerokim znaczeniu instrumentarium skuteczniejszej integracji wspólnotowego rynku energii.
Grupa Zadaniowa ds. Energii Elektrycznej (Electricity Focus Group − EFG), zajmowała się m.in.: opracowaniem wytycznych w sprawie warunków dostępu do sieci w transgranicznej wymianie energii elektrycznej (w szczególności mechanizmem kompensowania kosztów wykorzystania sieci na potrzeby wymiany międzysystemowej między operatorami systemów przesyłowych) i zarządzania ograniczeniami w wymianie transgranicznej, harmonizacją taryf sieciowych oraz standardami bezpieczeństwa i niezawodności pracy systemów przesyłowych. Najważniejsze działania podjęte przez EFG w 2005 r. to:
 
  • przyjęcie wytycznych na temat zarządzania ograniczeniami (Guidelines on Congestion Management); wytyczne te zostały zatwierdzone przez plenarne forum ERGEG, następnie poddane procedurze tzw. publicznej konsultacji i zostały przekazane do KE,
  • przyjęcie wytycznych na temat taryfikacji przesyłu (Guidelines on Transmission Tarification); wytyczne te zostały przyjęte przez plenarne forum ERGEG, poddane publicznej konsultacji i następnie zostały przekazane do KE,
  • dyskusja nad wytycznymi nt. zasad rozliczeń w handlu transgranicznym (Inter-TSO-Compensation (ITC) Guidelines).
 
Ponadto, w ramach tej grupy funkcjonują bardzo aktywnie Mini Fora ds. Zarządzania Ograniczeniami, w tym ds. Europy Środkowo-Wschodniej,które powstały z inicjatywy KE i miały na celu przyspieszenie rozwoju regionalnych rynków energii elektrycznej, a tym samym jednolitego rynku w UE. Prace w ramach Mini Forum miały charakter merytorycznych dyskusji oraz negocjacji w zakresie proponowanych rozwiązań dotyczących metod kalkulacji oraz alokacji zdolności przesyłowych.
 
Grupa Zadaniowa ds. Gazu Ziemnego (Gas Focus Group − GFG) zajmowała się m.in. następującymi projektami:
 
  1. Wytyczne dla zasad dostępu stron trzecich do magazynów gazu (GGPSSO) − po konsultacjach przyjęte przez KE. Wdrażanie wytycznych w poszczególnych krajach członkowskich UE podlega monitorowaniu ze strony GFG.
  2. Analiza porównawcza taryf przesyłowych (Benchmarking of Transmission Tariffs). Celem opracowania jest analiza porównawcza taryf przesyłowych (z uwzględnieniem opłat za bilansowanie). Zadanie to będzie realizowane w kolejnych latach, gdyż w wielu krajach UE właśnie w 2005 r. nastąpiły istotne zmiany w systemach taryfowych. Najczęściej OSP wprowadzali różne odmiany systemu „wejście/wyjście”.
  3. Gas Roadmap (gas strategy) – celem przedsięwzięcia jest wypracowanie długoterminowej wizji funkcjonowania wspólnego rynku gazu w Europie. Pierwszy projekt dokumentu powstał w końcu 2005 r. i został poddany publicznej konsultacji.
 
Podstawowymi tezami tego dokumentu są:
 
  1. konkurencja po stronie dostaw gazu do UE – w rzeczywistości nie w pełni występuje, rozdzielenie handlowych i technicznych przepływów (wymagany istotny postęp, taryfy wejście-wyjście (entry-exit) i TPA do sieci przesyłowych) – muszą stać się standardem,
  2. płynny handel między hubami (centrami handlu gazem) – aktualnie możliwy tylko na kilku narodowych rynkach, wymaga rozwoju,
  3. różnice regulacyjne (w poszczególnych krajach) – muszą zostać zniwelowane,
  4. infrastruktura związana z połączeniami transgranicznymi – musi zostać „rozbudowana”.

Wymuszenia takich działań w drodze odpowiednich przepisów oraz przyłączanie odbiorców − winny być priorytetem na poziomie lokalnym.

Grupa Zadaniowa ds. Ochrony Odbiorcy (Customer Protection Focus Group − CPFG) − najistotniejszymi zadaniami grupy było:

  1. W celu unifikacji pojęć i jednolitego rozumienia przez członków grupy − opracowanie słowniczka terminów z zakresu funkcjonowania odbiorców detalicznych i ich ochrony.
  2. Przygotowanie i rozesłanie kwestionariuszy do poszczególnych krajów członkowskich w sprawie procesu zmiany sprzedawcy, przejrzystości cen i rachunków oraz ochrony odbiorców.
  3. Opracowanie raportów w sprawie realizacji w krajach członkowskich: procesu zmiany sprzedawcy, przejrzystości cen i rachunków oraz ochrony odbiorców.
  4. Opracowanie Propozycji Dobrych Praktyk w odniesieniu do: procesu zmiany sprzedawcy, przejrzystości cen i rachunków oraz ochrony odbiorców.
 
Jednocześnie, z bezpośrednim zaangażowaniem w prace poszczególnych komórek roboczych ERGEG − w imieniu Prezesa URE − sporządzono w 2005 r. opinie do 14 dokumentów. Odbywało się to głównie w ramach Zespołu ds. Interdyscyplinarnej Współpracy Międzynarodowej z wykorzystaniem istniejącego od 2004 r. elektronicznego systemu rejestracji pism i katalogu dokumentów, gdzie przygotowanie opinii następuje wyłącznie przy wykorzystaniu drogi elektronicznej.
Rada Europejskich Regulatorów Energii (Council of European Energy Regulators – CEER)
Prezes URE aktywnie uczestniczy osobiście bądź za pośrednictwem swoich przedstawicieli w pracach tej instytucji. Współpraca między Prezesem URE a CEER była w 2005 r. intensywna i przyjmowała następujące formy:
−udział Prezesa URE bądź jego przedstawicieli w Zgromadzeniach Ogólnych CEER,
−udział przedstawicieli Prezesa URE w pracach merytorycznych. Podobnie jak w przypadku ERGEG, były one prowadzone na dwóch poziomach: w Grupach Roboczych (Working Groups) oraz w Zespołach Zadaniowych (Task Forces), które wspomagały ich prace na etapie podstawowej obróbki opracowywanych dokumentów.
 
W CEER w 2005 r. funkcjonowało 5 grup roboczych, do których Prezes URE delegował swoich przedstawicieli:
 
Grupa Robocza ds. Energii Elektrycznej (Electricity Working Group − EWG) −prace zaowocowały wypracowaniem następujących dokumentów:
 
a)wytyczne ws. zarządzania ograniczeniami,
b)wytyczne ws. zasad harmonizacji taryf,
c)wytyczne ws. zasad prowadzenia rozliczeń międzyoperatorskich,
d)kryteria dla wyłączenia interkonektorów spod TPA,
e)ocena projektu Dyrektywy Sos,
f)Trzeci Raport porównawczy.
 
Grupa Robocza ds. Gazu Ziemnego(Gas Working Group − GWG) −jejprace w dużym stopniu były zbieżne z GFG. Na szczególną uwagę zasługuje Raport Gas Balancing. Jest to opracowanie, któresystematyzuje wiedzę z zakresu zasad bilansowania systemów gazowych. Raport został bardzo przychylnie przyjęty na X Forum Madryckim i w 2006 r. będzie stanowić podstawę do opracowania Wytycznych zasad bilansowania.
 
Ponadto, w ramach Grupy Gazowej CEER powołano zespoły zadaniowe:
 
  • ds. Infrastruktury Gazowej, która zajmuje się: zasadami inwestowania w nową infrastrukturę (gazociągi, terminale LNG), technicznymi aspektami bezpieczeństwa dostaw, efektywnością ekonomiczną, interpretacją art. 22 dyrektywy gazowej w zakresie wyłączeń zasady TPA dla nowej infrastruktury, rozwojem nowych połączeń między poszczególnymi operatorami,
  • ds. transportu transgranicznego i tranzytu (Transit and Cross-Border Transport), którego celem jest opracowanieraportu dotyczącego tranzytu i transportu transgranicznego gazu – ukierunkowanego na wypracowanie jednolitego poglądu ERGEG w zakresie sposobu traktowania, tranzytu, transportu tarnsgranicznego oraz transportu krajowego.

Grupa Robocza ds. Jednolitego Rynku Energii (Single Energy Market Working Group)−prace skupiały się na następujących zagadnieniach:

  • opracowaniu zestawu wskaźników do oceny struktury rynków pod względem ich konkurencyjności,
  • analizie powiązań między przedsiębiorstwami (obszarami) regulowanymi i nieregulowanymi (funkcjonalne, własnościowe etc.),
  • księgowym rozdziale działalności w przedsiębiorstwach regulowanych,
  • przygotowaniu raportu porównawczego.
 
Ponadto, Zespół opracował ankietę i zebrał informacje na temat stosowanych w krajach członkowskich preferencji dla dużych odbiorców energii elektrycznej i gazu. Stwierdzono, że większość krajów stosuje preferencje głównie w postaci ulg podatkowych, a nie bezpośrednio w preferencyjnych stawkach taryfowych za energię elektryczną, czy gaz.
Grupa Robocza Informacyjno-Szkoleniowa (International Training and Benchmarking Working Group)−to przede wszystkim współpraca z różnymi instytucjami unijnymi, przygotowywanie zapytań lub stanowisk wobec inicjatyw KE (w szczególności projekt EMOS, European Observatory System). Grupa ta przygotowała raport na temat potrzeb szkoleniowych pracowników poszczególnych urzędów regulacyjnych.
 
Poza będącymi w polu zainteresowania polskiego regulatora była grupa ds. regulacji energii elektrycznej w południowo-wschodniej Europie i nowych państw członkowskich.
Analogicznie, jak to miało miejsce w odniesieniu do konieczności opiniowania przez regulatora podstawowych dokumentów ERGEG, wobec CEER wykonano w 2005 r. opinie do 10 dokumentów.
 
Regionalne Stowarzyszenie Regulatorów Energii (Energy Regulators Regional Association – ERRA)
Podobnie jak w latach ubiegłych, przedstawiciele Prezesa URE uczestniczyli w pracach ERRA. Regularnie brali udział w spotkaniach Komitetu Taryf i Cen oraz Komitetu Koncesyjno-Konkurencyjnego, a także uczestniczyli w pracach grup roboczych oraz szkoleniach organizowanych przez Stowarzyszenie. W 2004 r. ERRA rozpoczęła cykl szkoleń internetowych (e-learning). Ponadto, odbyły się dwa spotkania, które mają na celu wymianę doświadczeń w stosowanych rozwiązaniach prawnych w poszczególnych państwach., organizowane w formie warsztatów dla prawników instytucji regulacyjnych państw zrzeszonych w ERRA. Dodatkowo, pracownicy Urzędu przygotowywali odpowiedzi na ankiety ERRA dotyczące stanu rozwiązań systemowych i stanu prawnego oraz danych statystycznych polskiego sektora energii elektrycznej i gazu.
 
3. Działalność w ramach stowarzyszeń międzynarodowych
W 2005 r. kontynuowano współpracę w ramach Karty Energetycznej (Energy Charter). Przedstawiciele Prezesa URE wzięli udział w Konferencji na temat ryzyka inwestycyjnego w sektorze elektroenergetycznym, zorganizowanej 26 października 2005 r. Skorzystano również z możliwości odbycia przez jednego z pracowników Urzędu półrocznego stażu w Sekretariacie Karty Energetycznej.
 
Międzynarodowa współpraca w dziedzinie energetyki odbywała się także na forum Komitetu Ekonomicznego dla Europy Organizacji Narodów Zjednoczonych (United Nations Economic Commission for Europe − UNECE). W 2005 r. miało miejsce spotkanie grupy roboczej ds. gazu Komitetu Wspierania Energetyki, na którym omawiano reformy sektora gazowego w Europie Centralnej i Wschodniej oraz implikacje tych reform dla państw zachodnich. Ponadto, odbyło się spotkanie UNECE Committee on Sustainable Energy Efficiency 21 Steering Committee, na którym omawiano problemy związane z bezpieczeństwem energetycznym oraz efektywnością w obszarze euroazjatyckim.
W ramach tego komitetu zorganizowano również spotkanie grupy ekspertów, zaproszonych do udziału w realizacji projektu Ogrzewanie i usługi użyteczności publicznej w Europie i Eurazji. Projekt ten został zainicjowany przez USAID (United States Agency for International Development) i pozarządowa amerykańską organizację Alliance to Save Energy w ramach programu sieci Miast Efektywnych Energetycznie (Municipal Network for Energy Efficiency – MUNEE).
 
4. Konferencje i seminaria międzynarodowe
Przedstawiciele Prezesa URE brali także udział w międzynarodowych seminariach i konferencjach, które były istotne w dziedzinie regulacji i pozwalały na poszerzenie wiedzy o doświadczenia innych krajów oraz instytucji komercyjnych związanych z sektorem energetycznym. Przedstawiciel Prezesa URE wziął udział w corocznym kongresie EUROHEAT & POWER zorganizowanym w dniach 6-7 czerwca 2005 r. w Berlinie. W trakcie kongresu prezenterzy z niemal 20 państw wygłosili ok. 60 prezentacji na temat wytwarzania energii w skojarzeniu, ciepłownictwa oraz chłodnictwa. Kolejnym wydarzeniem, na które Prezes URE delegował swego przedstawiciela była konferencja na temat Security of Supply In Competitive Electricity Markets – Market Design 2005 zorganizowana przy współudziale International Energy Agency (IEA) w dniach 7-8 czerwca 2005 r. w Sztokholmie. Konferencja była poświęcona kwestiom zarządzania zapotrzebowaniem na energię oraz możliwościom i sposobom wpływu na zużycie energii elektrycznej.


[1] Decyzja nr 11/2004 z dnia 6 lipca 2004 r. w sprawie utworzenia w URE Zespołu do Spraw Interdyscyplinarnej Współpracy Międzynarodowej, zmieniona Decyzją nr 131/2005 Prezesa URE
z dnia 2 września 2005 r. Celem działania Zespołu jest kolegialne wypracowanie stanowisk i opinii wyrażanych przez Prezesa URE lub jego przedstawicieli w ramach współpracy z organami instytucji międzynarodowych.
[2] Podstawą jest podpisanie przez Prezesa URE w 2004 r. Porozumienia w Sprawie Współpracy Europejskiej, zawartego z Prezesami Stowarzyszeń i Izb przedsiębiorstw sektora energetycznego
w obecności przedstawicieli PSE SA i PGNiG SA oraz wydzielonych z nich operatorów systemów przesyłowych, na mocy którego Prezes URE powołał Zespół Ekspertów do Spraw Współpracy Europejskiej,
[3]Dyrektywa 2003/54/WE oraz Dyrektywa 2003/55/WE nakładają na Komisję Europejską obowiązek przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania opisującego postępy
w tworzeniu wewnętrznego rynku. Informacje na postawie, których Komisja Europejska sporządza swoje sprawozdanie, pochodzą w dużej części od Regulatorów.
[4] Został powołany zespół Ad – hoc Reporting Task Force, którego celem było ujednolicenie sposobu sporządzania raportów krajowych oraz wspólny Raport Regulatorów.
[5] Dostępny na stronie ERGEG-u http://ergeg.org.
[6] Przedstawiany Raport jest już piątym opracowaniem o realnych efektach otwierania krajowych rynków energii na Wspólnotę, przygotowanym przez Komisję, ściśle przez jej Dyrekcję Generalną ds. energii i transportu:
03.12.2001 – I Raport Porównawczy;
02.10.2002 – II Raport Porównawczy;
07.04.2003 – II Raport Porównawczy, wersja obejmująca kraje kandydujące;
01.03.2004 – III Raport Porównawczy;
05.01.2005 – IV Raport Porównawczy;
[7] Dostępny na stronie internetowej Komisji Europejskiej:
Polskie tłumaczenie V Raportu, przygotowane przez pracowników URE, zostało opublikowane
w cyklu Biblioteki Regulatora: Stan Konkurencji na rynku energii elektrycznej i rynku gazu: Raporty Porównawcze Komisji Europejskiej.
[8] Official Journal L 001, 04/01/2003 p. 0001 – 0025.
[9] Na stronach Komisji Europejskiej:
[10] Draft Directive of the European Parliament and of the Council on Energy End-Use Efficiency and Energy Services (COM (2003) 739).
[11] Draft Directive of the European Parliament and of the Council concerning measures to safeguard security of electricity supply and infrastructure investment (COM (2003) 740).
 

 

Data publikacji : 11.05.2005
Data modyfikacji : 27.03.2009

Opcje strony

do góry